Usapang Babae

the day before yesterday, i posted an entry (my come back entry, shall i say) about "usapang lalaki". prior to my posting, i knew that many would react, especially the girls (perhaps, negatively.lols.) and i was ready for any backfire. and when i say i was ready, i mean, i was ready to say that i just copied and pasted it.lols.

now the catch is, one of my friends happened to read the entry. we were on the same bus yesterday en route to our school.

her: hoy jeszieBoy! nabasa ko ung bago mong blog ah!

me: ha? wala nmn akong bagong blog ah. un pa rin ung blog ko.

her: meron! mas marunong ka pa eh. kakabasa ko lang kagabi!

me: ano bang sinasabi mo?

her: gago! ung "usapang lalaki."

me: ahh. "BAGONG ENTRY", "BAGONG POST"

her: oo, un na un. grabe ka naman. talagang pinagtatanggol mo lahi mo ah.

me: *nakatingin sa labas ng bintana

her: may sinabi ka dun eh, ung pinapaasa ng mga babae ung mga lalaki. hoy, hindi nmn lahat ganun. sobra ka nmn, tska totoo nmn na kayo dapat ang naghahawak ng isang relasyon. kya nga nmin kayo sinasagot eh.

me: *abot ng bayad sa kundoktor. isa nga pong regalado.

her: hoy! jessie! ano?

me: karen, KINOPY PASTE KO LANG YUN!

her: kahit na no! nilagay mu yun dun, dpat maging responsible ka dun.

medyo tinamaan ako dun sa sinabi nya. napaisip tuloy ako bigla. me point naman siya.

me: *tumingin sa kanya. magbasa ka bukas. may iba-blog ako. este, may ipopost pla.

for the sake of equality, as i am trying my utmost best to shun animosity, here is the counterpart of my last post.


Kapag ngumiti ka na ng konti,
nag-ayos ng konti pagkakamalan ka nang malandi.
Hindi pangseryosohang relasyon.

Marinig lang nila na malakas kang mag-salita,
palengkera ka na.
T.O. kagad sa kanila iyon.

Mahilig silang tumingin sa mga babaeng sexy manamit,
kulang nalang makita na kaluluwa.
Pero kapag babaeng seryosohin at gustong ligawan
dapat disente,
dapat mala-anghel ang mukha,
dapat mukhang inosente.
Tapos kami pa raw ang mahilig mamili?
Parang baliktad yata?

Ok, ayan nanliligaw na si lalake.

Dapat pakipot ka para suyuin ka, para habulin ka pa lalo.
Kapag hindi ka naman nagpakipot.. "easy to get" naman ang tingin sa iyo.
Hindi ka na seseryosohin.
Teka! Sino bang may sabing magpaalila kayo,
di naman namin hawak ang buhay niyo.

Natural lang na magtiis kayo, may gusto kayo sa amin eh.
Kapag nakuha niyo na iyon wala na lahat ng mga paghihirap niyo,
babaliktad na ang sitwasyon kami naman ang mamromroblema.
Para lang kayong may gustong bilhin na bagay.
Upang mabili ito kailangan munang magsakripisyo, magtipid, magtiis.
Pag nabili na at mapagsawaan wala na, balewala na. Diyan ka na sa tabi-tabi.

"Tawagan nalang kita pag trip ko o kaya'y pag may gusto akong ipagawa sa iyo"

Ano pa ba? E di sinagot mo na diba. Utang na loob pa natin yun.
Dahil naghirap daw sila sa panliligaw dapat masuklian natin iyon ng higit pa.
Sa umpisa kailangan malambing ka, maayos at laging magsisilbi sa kanya.
Ayaw daw nilang humawak ng relasyon, pero kapag ikaw naman ang nagmando,
aba! masasakal naman.

Sasabihin pa sa iyo:
"demanding ka."
HAHA :))

Meron ka pang maririnig na:
"I think we need space.",

..........at kung anu-ano pang ek-ek.

Sino rin may sabing di dapat kami magpakabait,
maging devoted at faithful?

Kapag kami ang sumaway niyang mga iyan, iba na ang tingin sa amin.
Malandi na kami, haliparot, pakawala, makikay at kung anu-ano pang mga bansag ang itatawag sa amin.

Kapag kayo gumawa noon, ok lang.
Lalake kayo eh, macho kayo pag ginawa niyo yon.
Kaya kami, walang magawa. Magpapakaburo at magpapakamadre nalang.

Kapag nagloko na kayo ano pa bang magagawa namin?
Eh di iiyak nalang. Wala namang ibang magagawa eh.

Tungkol naman sa tinatawag niyong pagdedemand namin.

Hindi kami nagdedemand! Karapatan lang namin iyon.
Karapatan namin na lambingin niyo kami, icheck at ipakita sa amin na mahal niyo kami.
Ha. Ha. Ha. :))

Hindi rin ibig sabihin na mas sincere kayo sa amin.

Seryoso rin naman kami ah. At ang maturity wala yan sa edad.
Mas maaga nga kaming magmature sa inyo.
Ang isang 19 year old na lalake eh, isip 15 pa yun. It follows iyan sa lahat ng age group.
Mas mataas pa kung minsan ang pagbawas ng level of maturity.
Kayo na ang mag-math!

Pati yung pag-iyak namin pinupuntirya niyo.

Kesyo drama daw. Diba kapag umiyak ka nagbuhos ka ng emosyon diyan.
Ano tingin niyo sa amin mga artista?!

Alam niyo iyon? Yun bang kulang nalang ay lumuha ka na ng dugo,
pero hindi ka pa rin papansinin.
Sasabihan ka pang tigilan na ang pagdradrama.
Hindi nila kami maiintindihan kapag nagseselos kami.

Bakit naman kami magseselos kung wala kaming nakikita?
Mas iba kaming magmahal. Mas masarap..


Kapag natapos na ang lambingan,
eh di siyempre iwanan blues na.
Kami pa raw ang nagsawa, kami pa raw ang nagtritrip lang.
Sino ba ang lumalayas kapag may nakita nang bago,
sino ba ang mayabang,
sino ba ang nagmamalaki?
Kami ba? Kami ang walang choice...

Kasi ang babae pag sinabing "break na tayo.."
Lambingin lang iyan ng konti balikan blues na iyan.
Kapag ang lalake ang umayaw, pucha, bahala ka diyan.
Kahit mag-tambling ka pa sa harap niya. Wa-epek.
Umiyak ka ng bato.Wa-epek.
Tsk, tsk, tsk. Tapos sila pa raw ang kawawa?

Post-break up.

Mahal pa ng babae si lalaki.
Sasamantalahin ni lalaki. Magpapagawa ng kung anu-ano.

Naaalala ka lang kapag may kailangan sa iyo.


Kapag pumangit ka after the break up, magpapasalamat sila na iniwan ka nila.
Kapag gumanda ka naman, ipagkakalat nila sa buong sangkatauhan na naging girlfriend ka niya.
Sala sa init sala sa lamig talaga.


Ano ba namang buhay to?

Ang hirap ding maging babae ano. Kala nila laging sila nalang.

Lagi rin kaming naiiwan sa ere.
P***NGI*A SAKLAP DIBA?


..jeszieBoy
..kelangan talaga may mura sa huli?

Usapang Lalaki

after 48 yrs, i finally decided to update my blog again. it's quite a long time since i last posted an entry here. medyo nawala ako sa sirkulasyon ng blogsperyo. madami kasing nangyari. talgang madami. hindi ko maisaisa dito. o mas magandang sabihing hindi ko kayang sabihin dito. dahil bka mabasa nya. nino? kung sino ang unang naiisip mo.

sa isang forum, may nabasa akong thread. Na-engganyo akong basahin dahil sa sulsol ng isang kaibigan. pagkatapos kong basahin, na realize ko na tama. tama ang lahat ng nabasa ko. narealize ko ang mga bagay na hindi ko nmn naiisip nung mga panahong ako ang nasa ganoong sitwasyon.. siguro dahil persistent ako na maayus ang mga bagay na alam kong hindi nmn na maayos. ngayon eto, basahin mo. ng makapag isip isip ka. :]




*grabe. usapang lalake*
*sindi ng yosi*
*hithit*
*buga*

Musta na, pare?
Ako, okay lang.
Eto. Nagmumuni-muni. Nag-iisip.
Minsan talaga may mga bagay na hindi ko maintindihan.
Ewan ko ba.

*hinga ng malalim*

Bakit ba ganun pare,ilang beses ko na pinag-aralan pero lagi na lang lumalabas na parang kahit ‘sang anggulo mo tingnan,
hindi nagiging patas para sa mga lalake ang ilang bagay pagdating sa pagmamahal.

*tingin sa stars*

Minsan naiisip ko, alam kaya ng mga babae ang hirap ng lalake
na gumawa ng first move para magtapat ng pagmamahal?
E yung hirap na dinadaanan sa panliligaw at pagsuyo sa mahal nya?
Ang feeling ng masaktan pag nabasted?
Malamang-lamang siguro, hindi ano.
Wala naman yata silang alam sa mga paghihirap naten e.

Ang alam lang ata nila e
mamili, manakit, at magsaya.
Tingin mo?

*tingin sa malayo*

Lagi naman ganun. Una pa lang, lalake na ang naghihirap.
Hassle saten ang panliligaw pero bago pa yun,
kung ano pang diskarte ang gagawin naten
para masabi naten sa kanila na mahal natin sila.
Alam kaya nila yun? Mahirap magsabi na mahal mo na yung babae, diba?
Tapos liligawan pa naten.

Patutunayan na mahal nga sila.

Susuyuin..

to-the-max.

Maghahatid sa bahay, tutulungan,
sasabayan, palalamunin, pagtyatyagaan,
lahat na.

Kulang na lang e pagsilbihan mo nang
walang sahod. (Hahaha!)

At ano ang kapalit? Well, depende sa trip nila. Oo tol, sa trip lang nila.
Wala silang pake kesehodang mahal natin talaga sila.

Basta ang alam nila, pag di nila tayo trip,
isang malaking HINDE ang makukuha
naten,

kahit umiyak pa tayo ng dugo o lumuhod sa mga asing buu-buo.
Para lang silang namimili ng damit na di man lang sinusukat bago ayawan.
Kaya kahit mahal na mahal na mahal na mahal natin, sorry tayo.
Hindi nila alam kung mahal mo sila.
Kailangan mong maabot ang kanilang mga standards o uuwi ka lang na bad trip, iiling-iling, at minsan, luhaan.

Wala tayong magagawa, marami silang alibi.

“Hindi pa ‘ko ready eh..”,
“Sorry pero I think we should just be friends..”,
“Ha? Uhhmm.. nagpapatawa ka ba? Hahahaha..”
“Better luck next time na lang muna, okay lang?”,
“Give me a decade. Pag-iisipan ko muna..”,
"Para lang kitang kapatid eh.. "

yaddah yaddah.

Isang malaking pagsasaklob ng langit at lupa ‘yon para saten.

*kuha ng bote ng beer*
*lagok*
*lunok*

At hindi lang ‘yon tol. Sa pre-relationship stage pa lang yon.
Pag sinagot na nila tayo, satin pa rin ang hassle.

Tayo daw ang mga lalake kaya..
tayo ang hahawak ng relasyon.
Tayo ang aayos kung may gulo;
tayo ang dapat magpapakabait;
tayo ang magtatyaga;
tayo ang magiging devoted at faithful;
tayo, tayo tayo.

Sila? Ummm… Teka, isipin ko.

Ayun.

Sila ang magsasabi kung anong oras kayo dapat magmeet;
sila ang magtetext ng mga mushy at kabalbalang texts;
sila ang magdedemand sayo ng kung anu-ano;
sila ang magbabawal;
sila ang magsasabi kung kelan ka dapat mag-shave,
kung kelan ka pwedeng tumawag sa bahay nila,
kung kelan sila di dapat bad tripin dahil meron sila,
at kung kelan ka korni.

Ewan. Ganun ata talaga.

*kuha ng bote ng beer*
*lagok*
*lunok*


Hindi pa yun tapos pare, dahil dapat tayo ang bahala kung ano ang magiging takbo ng relasyon.

Pag maganda, edi okay.
Pag may problema, kasalanan naten.
Haay buhay. Minsan talaga kung tutuusin sakit sila ng ulo.
Kaya lang mahal naten kaya di na natin iniintindi yun.

*hinga ng malalim*

Pero alam mo tol, feeling ko mas sincere pa tayo magmahal sa kanila.
Alam mo yun, iba tayo magmahal e.
Hindi lang parang laru-laro lang. Seryoso.
At kung magmahal man tayo, lubus-lubusan.

Mas mature?
Hindi yung parang pambata lang gaya nila na kesyo magseselos-selos, iiyak-iyak, iina-inarte, dadradrama, at kung anu-ano pa.
Hindi lang kababawan. Ka-mushyhan. Kababaihan. Iba tayo pag nagmahal.

*hinga ng malalim*
*tingin sa malayo ulit*

At ito pa ang pinakamasaklap.

*singhot*

Ang ending ng relasyon.
Sa mga panahong ‘to, either
sawa na sila, hindi na tayo trip,
may nahanap na silang better saten,
o kaya they need f*cking space and time muna.
Bad trip no? Wala na naman tayong choice. Sila ang masusunod.

At ano pa ang kasamang hassle don?
Syempre wasak na ang imahe naten.
Tayo ang lalabas na may kasalanan.
Na playboy. Na nagpapaiyak.

*iiling*

Tayo siyempre ang mga antagonist
at sila yung mga bidang inaapi at parang mga pusang iiyak-iyak.

Ang ending:
mag-ooffer sila ng “friendship” kuno matapos tayong pagsawaan,
lahat ng gifts naten nasa kanila,
sawi tayo sa pag-ibig, “player” na ang image naten,
at higit sa lahat,
mag-iisip kung papaano ipagpapatuloy ang buhay.
Maiiwan tayong tulala, mag-iisip kung saan nagkamali, mamomroblema sa pag-aadjust sa pagiging single, at di na naman makakatulog.

Haay buhay. Ang hirap maging lalake.
Lagi ka na lang naiiwan sa ere.
Ano? Hindi ka na nagsalita? In-love ka no?

Ako, kamusta? Eto.
Yoyosi-yosi. Bubuntong-buntong hininga. Titingin-tingin sa bituin. Mumuni-muni. Lalagok ng alak

Ang mga babae talaga, oo.

..jeszieBoy
..I'M BACK BLOGGING! :]